W dniach 23 -24 maja odbyły się po raz szósty Mistrzostwa Polski Medyków w kolarstwie szosowym. Już od pięciu lat regularnym miejscem ścigania jest podlubelska Bychawa i okolice.

W dniu pierwszym rozgrywana była jazda indywidualna na czas na dziesięciokilometrowej trasie (z nawrotem). W kategorii open zwycięzcą został Grześ Tomasiak z Lublina z rewelacyjnym czasem 13'09''. Tylko 3 sekundy za nim sięgnął mety ubiegłoroczny zwycięzca Wojtek Jurasz z Poznania a trzecie miejsce wywalczył Paweł Szaduro z Gdańska.

Nazajutrz rozegrał się wyścig ze startu wspólnego, w którym zwycięzcy poszczególnych kategorii walczyli o koszulki Mistrza Polski. 90 km trasy, miejscami wyraźnie pagórkowatej, przy dość silnym wietrze stanowiło dobre podłoże do ataków i ucieczek. Pierwszą z akcji wykonali w duecie wymienieni wyżej Wojtek z Pawłem. Tych dwóch świetnych czasowców odjechało peletonowi uzyskując przewagę sięgającą półtorej minuty. Topniejąca grupa pościgowa jednak nie próżnowała i na początku trzeciego okrążenia dopadła śmiałków. Przez kilka kilometrów ponownie uformowała się ucieczka 5 kolarzy, peleton jednak nie stracił ich z oczu i dogonił.

Decydująca akcja wyścigu to "skok" najlepszego czasowca Grześka kilkanaście km przed metą. Zachował on jeszcze wystarczająco dużo sił by wytrwać aż do "kreski" i dojechał zwyciężając pewnie kilkadziesiąt sekund przed kolejnym ucieczkowiczem. Paweł Szaduro mimo wielkiego wysiłku jaki kosztowała go ucieczka z Wojtkiem na ostatnim podjeździe ponad 3 km przed metą zaatakował i udało mu się pokonać linię finiszową kilkanaście sekund przed 5 kolarzy (tylu zostało w grupce goniącej). Kolarze ci walczyli ze sobą w bratobójczym finiszu - chodziło przecież o 3 miejsce w open oraz o pozycje w kategoriach wiekowych.

Najszybszym sprinterem, czego można się było spodziewać, okazał się lublinianin Michał Małysza, za nim finiszowali kolejno: Robert Krawczyk, Tadziu Bizewski, Dario Morawski i organizator wyścigu Krzysiek Matras.

Zdecydowane uznanie należy się paniom. Pierwsza z nich finiszowała Kasia Kościów z Opola, wyprzedzając na ostatnich 200 m Agnieszkę Bolestę i Kasię Jurkiewicz. Dokładne wyniki zawodów Zdjęcia

Nie wypada nie wspomnieć o klasycznym kolarskim nieszczęściu, jakie miało miejsce na ostatnim okrążeniu kilkanaście km przed metą. Mocno już przetrzebiona grupa główna zaliczyła kraksę - leżało w niej 5 zawodników, nie obyło się bez uszkodzeń sprzętu. Na szczęście nikt nie doznał znaczących urazów. Tak czy inaczej były to kolejne udane i pełne wspaniałych wspomnień mistrzostwa, których zakończenie stanowiła wspólna biesiada uczestników i organizatorów zdecydowanie "utrwalająca" wspomnienia...

Roberto

PS

Organizatorzy dziękują, znoszącym ich nastroje: Siostrze, Edytce, Ewie, Zoyce, Pawłowi i Kubie. A ja przepraszam Andrzeja (121) za ostre słowa podczas wyścigu. Późnej w ferworze walki myślałem, że jedziesz bez numeru i poprosiłem abyś nie przejeżdżał przez metę - sorry.

Mamy nadzieję, że wszystkich uczestników zobaczymy za rok!!!

A tak wyścig wyglądał z wysokości damskiego siodełka. Relacjonuje jedna z sióstr Jurkiewicz.

Wśród kobiet rywalizacja przebiegała nieco inaczej. Pierwsze dwie zawodniczki Kasia Kościów i Agnieszka Bolesta zdołały utrzymać się w męskim peletonie aż do 20 km, do morderczego 1,5 km odcinka pod górę i pod wiatr, gdzie mężczyźni ostro zaatakowali usiłując gonić Wojtka i Pawła. Natomiast ja z siostrą, pamiętne wypadku i ran bojowych sprzed roku obrałyśmy inną taktykę.

Puściłyśmy peleton przodem, by następnie systematycznie i nieubłaganie doganiać swoje rywalki. Już w połowie pierwszego okrążenia utworzyła się kilkuosobowa grupka- maleńki peletonik pościgowy, do której dołączali kolejni samotni kolarze.

Na początku drugiego okrążenia wreszcie siostry dogoniły zawodniczki z peletonu. Teraz już nikt nie odpuszczał, wiadomo było, że która nie utrzyma się w tym małym peletonie, najczęściej prowadzonym przez kobiety bo przecież to one tu rywalizowały, zostanie.

Po kilku ostrzejszych atakach i próbach ucieczki raz ze strony Kasi Kościów, raz Kasi Jurkiewicz tempo lekko spadało i nikt nie wysuwał się na pierwszą pozycję. Małe szachy i ostrożne próby sił na podjeździe nie dały rozwiązania: czwórka dojechała do mety. Po ponad 60-cio kilometrach, wyścig rozegrał się na ostatnim ostrym wirażu i ostatnich 500 metrach. Na metę wpadły z tymi samymi czasami w kolejności Kasia Kościów, Aga Bolesta, Kasia Jurkiewicz i 30 sekund za nimi Anna Jurkiewicz.